Wyżyna Śląska - opis
Wyżyna Śląska to dość duża kraina geograficzna położona w południowej Polsce, rozciągająca się na powierzchni prawie 4000 kilometrów kwadratowych. Od północy graniczy z Równiną Opolską i Wyżyną Woźnicko-Wieluńską, natomiast od południa z Kotliną Oświęcimską i Kotliną Ostrawską. Od zachodu z Kotliną Raciborską i Paradoliną Wrocławską. Najwyższym wzniesieniem Wyżyny Śląskiej jest Góra Świętej Anny wznosząca się na wysokość 408 m n.p.m.
Wyżyna Śląska zbudowana jest głównie z utworów karbońskich, które zostały przykryte w północnej części dolomitami i wapieniami triasowymi, zaś na południu młodszymi skałami mioceńskimi. W utworach karbońskich występujących na terenie Wyżyny Śląskiej znajdują się olbrzymie złoża węglą, które są intensywnie wydobywane. Wyżyna Śląska to obszar silnie zurbanizowany. W jego środkowej części znajduje się największa w Polsce konurbacja górnośląska, na którą składają się miasta takie jak: Katowice, Sosnowiec, Chorzów, Bytom, Ruda Śląska, Zabrze i Gliwice. W części południowo-zachodniej Wyżyny Śląskiej usytuowana jest mniejsza konurbacja rybnicka, w której skład wchodzą miasta: Rybnik, Wodzisław Śląski i Jastrzębie-Zdrój.
Niestety środowisko naturalne Wyżyny Śląskiej należy do najsilniej zdegradowanych w Polsce. Znakomita większość obszaru zaliczana jest do strefy klęski ekologicznej. Krajobraz Wyżyny Śląskiej został bardzo mocno przekształcony przez człowieka. Silne zanieczyszczenie powietrza sprawia, że światło słoneczne znacznie słabiej tutaj dociera, a niebo przeważnie jest zachmurzone. Z przyrodniczo-turystycznego punktu widzenia nie jest to region nazbyt atrakcyjny, lecz można tutaj jeszcze znaleźć miejsca, które nie zostały jeszcze całkowicie zniszczone przez działalność człowieka.